Bóle okolicy lędźwiowo – krzyżowej, są jedną z najczęstszych przyczyn wizyt u lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Podobnie jak w przypadku wielu innych schorzeń, tak i tutaj profilaktyka jest skuteczniejsza i znacznie tańsza niż leczenie.

Zapobieganie bólom krzyża

Jest ona niezbędna na każdym etapie terapii, niemniej najskuteczniejsza jest w okresie gdy nie ma jeszcze objawów, a zmiany zwyrodnieniowe i dyskopatyczne kręgosłupa nie występują lub są tylko nieznaczne. Dlatego jeżeli chcemy oszczędzić sobie cierpień w późniejszym wieku, dobrze już wcześniej zainwestować nieco wysiłku w swój kręgosłup.

Podstawową kwestią jest ergonomia. Właściwa pozycja siedząca – wyprostowana, z podparciem okolicy lędźwiowej, ma szczególne znaczenie gdy spędzamy w ten sposób dłuższy czas, jak choćby w pracy lub samochodzie. Bardzo istotne jest również prawidłowe schylanie się, z ugięciem kolan i bioder, zwłaszcza gdy musimy podnieść coś cięższego.

Kolejnym ważnym aspektem jest regularna, umiarkowana aktywność fizyczna. To jaka powinna ona być jest w znacznej mierze sprawą indywidualną, ponieważ zależy od osobistych upodobań. Nie jest jednak wskazany sport wyczynowy, który ze zdrowiem często nie ma wiele wspólnego. Jeżeli natomiast mieliśmy już problemy z kręgosłupem, to nie są również wskazane długodystansowe biegi, sporty związane z dużym ryzykiem upadku, urazu czy narażeniem na drgania (np.: kolarstwo górskie). Niezwykle istotne jest utrzymanie prawidłowej masy ciała, od której wprost zależy, jak duże obciążenia musi przenosić nasz kręgosłup i stawy.

Jeżeli bóle krzyża się pojawią, istotne jest by nie ograniczać się do leczenia objawowego w postaci leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych. Bardzo częstym błędem jest wyjście z założenia, że wystarczy wziąć kilka pigułek, poleżeć trochę na kanapie i problem rozwiąże się sam.

Takie postępowanie w dłuższej perspektywie prowadzić będzie do przewlekłych problemów z kręgosłupem. Podobnie skuteczność bardzo popularnych zabiegów fizykoterapeutycznych jak laseroterapia, elektroterapia, ultradźwięki itp. jest mocno ograniczona i stanowi ewentualnie leczenie objawowe. Zamiast tego warto skonsultować się z lekarzem i fizjoterapeutą, aby postawić konkretną diagnozę, dobrać odpowiedni zestaw ćwiczeń i poznać szczegóły profilaktyki. Wymaga to oczywiście więcej wysiłku i zaangażowania, ale na dłuższą metę może okazać się bardzo opłacalne.